TEMAS: 1,2,3,4
Que aprendín no tema...
TEMA 1
O ANTIGO RÉXIME E A ILUSTRACIÓN
No século XVIII desenvolveronse en Europa un movemento, a Ilustración cuxo obxectivo era iluminar o ser humano e o coñecemento e facer desaparecer o Antigo Réxime.
Os piares fundamentais eran a raz´ón e o espíritu crítico. Por unha banda constituiu unha fonte de oposición as antigas institucións e noutra unha revolución cultural.
O pais onde máis importancia tivo foi en Francia, e os pensadores máis destacados foron Voltaire, Montesquieu, Rousseou e Diderot e D´Alembert.
Xurdiron novos modelos políticos inspiradores nos principios do liberalismo que afirmaba que a soberanía residía no pobo e isto deu paso a monarquía parlamentaría, e dicir, era o poboo que delegaba o seu poder nun rei.
Ainda así, algúns monarcas europeos aunque aceptaran o progreso económico e cultural dos principios da Ilustración seguiron gobernando de forma absolutista. (Prusia, Rusia e España).
A ciencia viviu un gran desenvolvemento e deu lugar a moitos adiantos técnicos.
En España no século XVIII produciuse unha crisis dinástica ao morrer Carlos II de Austria sen descendencia. Isto derivou na Guerra de Sucesión e terminou coa Paz de Utrecht con un reparto de territorios onde España cedían a Austria, Gran Bretaña e Savoia. Felipe V foi o novo monarca español, que iniciou a dinastía Borbón en España.
Os Borbóns implantaron o modelo absolutista francés pera especialmente Carlos III puxo en marcha importantes medidas para o fomentó económico, cultural e da educación. En España non se din a vertente revolucionaria da Ilustración.
TEMA 2
AS REVOLUCIÓNS BURGUESAS
O acontecemento co que se considera que comezou a Idade Contemporánea foi a Revolución Francesa en 1789.
O motivo que fixo estalar o conflicto foi o malestar xeneralizado en Francia no século XVIII que derivou nun conflicto de reunión dos Estados Xerais (nobreza, clero e terceiro estado). A petición de este último estamento dun voto por cada deputado e o rexeito do rei motivou a constitución da Asamblea Nacional por parte do terceiro estado.
Isto marcou o incio da revolución popular e a adopción de decisións que acabrían co Antigo Réxime. O lema foi "liberdade, igualdade, fraternidade"
Coa caída do rei empezou a Primeira Replública Francesa gobernada por dous grupos: Xirondinos e Xacobinnos.
A Revolución entrou nun período violento (Terror) con Robespierre. A posterios caída e execución de Roberpierre tras un golpe de estado conlevou a etapa do chamado Terror Branco de Directorio.
Nesta étapa sobresae un xeneral, Napoleón Bonaparte, que puxo fin ao Directorio e concentrou nas suas mans o poder, proclamandose en 1804 emperador.
A pesar de que durante unha longa étapa controlou Europa, Napoleón foi derrotado na batalla de Trafalgar e tras a invasión de Rusia.
Aunque volveu a gobernar foi derrotado definitivamente na batalla de Waterloo.
Paralelamente a época da Revolución Francesa, en España ocupou o trono Carlos IV, quen non era moi popular, delegando o seu poder no primeiro ministro Godoy. Tras a execución de Luis XVI en Francia, España declaroulle a guerra pero finalmente foi controlado como a maior parte de Europa por Napoleón. O Emperador entregou a coroa de España ao sei irmán Xose, e esta decisión fixo que o 2 de maio de 1808 o pobo de Madrid se rebelase e dera comezo a Guerra de Independencia.
A resistencia aos franceses refuxiose en Cádiz dende se formaron as Cortes Xerais e se redactou a Constitución de 1812.
Ao final os franceses foron derrotados. A derrota de Napoleón derivou nunha reorganización de Europa e a volta ao Antigo Réxime dende o paso ao sistema coñecido como Restauración.
Os principais principios foron:
·Restablecer o absolutismo como forma de goberno.
·Crear a Santa Alianza para protexerse fronte a revolución.
·Alianza entre Coroa e a Igrexa Católica.
TEMA 3
TEMA 4
AS GRANDES POTENCIAS E O IMPERALISMO
Neste tema demos o auxe do nacionalismo en Europa nunha primeira parte no que falamos de Francia no Segundo Imperio na que houbo unha crises entre as grandes potencias. Estudamos a unificación de Alemaña que se dividiu en partidarios de Grande Alemaña e os que preferían Pequena Alemaña. E o chanceler Otto von Bismarck foi quen logrou a unificación través de unhas guerras (Guerra dos Ducados, Guerra autro-prusiana e a Guerra franco-prusiana).
Na unificación de italiana, os Estados Pontificios obrigaban ao nacionalismo a enfrontarse ao poder temporal do Papa. Piamonte foi quen encamiñou o sentimento nacionalista, Víctor Manuel II foi rey de Sardeña e o protagonista da unificación foi Cavour, recolleu ideas de Mazzini e fazañas de Garibaldi.
No imperalismo, demos a nova fase da expansión colonial, as causas económicas, o factor demográfico (explosión branca), motivos políticos (situación estratéxica e prestixio) e a coartada ideolóxica (racismo).
Nas novas potencias e os imperios coloniais, demos a expansión de Europa nos países de África (Conferencia de Berlín, repartición de África), Asia (penetración encabezada por Reino Unido), dentro de Asia en Rusia (expansión por Asia Central e Siberia), Francia (Indochina) e Países Baixos (Illas de Indonesia). En China os británicos lograron concsións comerciais polas guerras de opio. E por último Oceanía, (establecemento dos británicos en Australia).
Nas extraeuropeas solo hai dous países: Estados Unidos (doutrina Monroe) e Xapón (revolución Meiji)
Na sociedades volvemos recordar os tres estamentos (burguesía e nobreza, clases medias e labregos e proletariado).
No Estado de Benestar dividise en asociacións internacionais: A Primeira Internacional (con dúas tendencias; Marxistas- comunistas que creen no Estado e os Anarquistas- os que non queren Estado). Na Segunda Internacional (xurde a socialdemócrata que predomina no socialismo alemán, a figura máis destacada foi Rosa Luxemburg e o obxetivo era a unión da clase obreira)
No movemento de emancipación da muller, demos que as mulleres sempre traballaron, pero a novidade era que podían optar por unha eduación como a que podian obter os homes. As mulleres solían traballar de enfermeiras e profesoras que era o máis normal. Houbo un movemento sufraxista que foi que esixía o dereito a voto para as mulleres, pero ata 1914 isto non poido ser posible.
Para rematar con iste tema, nas clases estivemos facendo comentarios de textos e algunha investigación.
